هکرها تا زمانی که سازمانی آسیب پذیر باشد می توانند به آن دسترسی داشته باشند و رمزنگاری و ارز دیجیتال نیز از این قاعده مستثنا نیست.
در خصوص هک شدن می توان به یک چرخه اشاره کرد. در ابتدا باید به نوع هک شدن، ریشه این حملات، نتیجه و اقدامات سازمان در زمینه پیشگیری از حملات آینده توجه کرد. در این خصوص عدهای میگویند پیچیدگی رمزنگاری و ناشناس ماندن آن موجب شده بیشتر در معرض هک شدن قرار بگیرد و در فضای مجازی هکرهای بیشتری را به خود جذب کند.
با این وجود در صورتی که به گزارشهایی که از حملات هکرها به همه حوزه ها ارائه میشود نگاهی بیاندازیم، مشخص میشود حملات سایبری از سال های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۵ بیش از 50 درصد افزایش یافته است و خسارات جهانی ناشی از آن به بیش از یک تریلیون دلار رسیده است. این مسئله نشان میدهد آسیبهای امنیتی ناشی از هکرها در همه زمینه ها اجتناب ناپذیر است.
میتوان گفت افزایش جرایم اینترنتی میتواند به دلیل در دسترس بودن بدافزارها باشد که به راحتی در دارک وب ها برای افرادی که کمی مهارت دارند، قابل دستیابی است. باید به این نکته توجه داشت که هکرها و مجرمین در هر صورت به تکامل روشهای خود برای فرار از روش های امنیتی ادامه می دهند. بنابراین دور از انتظار نیست که اگر از رمزنگاری استفاده نشود، مجرمان روش دیگری برای کلاهبرداری پیدا می کنند. پس تصور اینکه با متوقف کردن رمز نگاری این جرایم متوقف می شود، کاملاً اشتباه است.